بیوگرافی شمر بن ذی الجوشن
بیوگرافی شمر
شِمر بن ذیالجَوْشَن (کشته شده در ۶۶ق)، از تابعین و فرمانده سپاه عمر سعد در واقعه کربلا که به سبب تأثیرگذاریاش در این واقعه، از چهرههای منفور نزد شیعیان است. از جمله اقدامات او در واقعه کربلا زمینهسازی شهادت مسلم بن عقیل، برافروختن آتش جنگ در روز عاشورا، فرماندهی جناح چپ لشکر عمر بن سعد، به شهادت رساندن امام حسین(ع)، حمله به خیمهها و تلاش برای شهید کردن امام سجاد(ع) است.
شمر پیش از آن، در جنگ صفین در سپاه امام علی(ع) بود؛ ولی بعدها در جمع دشمنان امام و خاندانش درآمد. در زیارت عاشورا از شمر با لعن و نفرین یاد شده است. او در مقابل مختار ثقفی شکست خورد و سر از تنش جدا گردید.
نسب شمر
شِمر بن ذی الجَوْشَن، کنیهاش ابوسابغه، از تابعین و رؤسای قبیلۀ هَوازِن از تیرۀ بنی عامر بن صَعْصَعَه و از خاندان ضِباب بن کلاب بود[۱] ازاین رو، از او با نسبهایی چون عامری، ضِبابی[۲] و کلابی[۳] یاد کردهاند. در مورد تاریخ ولادت شمر اطلاع درستی در دست نیست.
پدر شمر (ذی الجوشن) شُرَحبیل بن اَعْوَر بن عمرو نام داشت.[۴] دربارۀ سبب نام گذاری او به ذی الجوشن برخی معتقدند به جهت برآمده بودن سینهاش به ذی الجوشن معروف شده است. [۵] به قولی نیز، نام او جَوشن بن ربیعه بود.[۶] ذوالجوشن به خواسته پیامبر اکرم (ص) برای پذیرش اسلام اهمیتی نداد اما پس از فتح مکه، چون مسلمانان بر مشرکان پیروز شدند، اسلام آورد.[۷] درباره مادر شمر اطلاع چندانی در دسترس نیست. در واقعه کربلا، امام حسین(ع) پس از اهانت شمر، وی را پسر زن بُزچران خطاب کرده است.[۸]
زندگینامه
شمر بن ذی الجوشن در ابتدا از یاران امیرالمؤمنین امام علی (ع) بود. وی در جنگ صفّین، آن حضرت را یاری کرد و در مبارزه با اَدهم بن مُحرِز باهِلی (از سپاه شام)، صورتش به شدت مجروح گشت[۹] اما بعدها ازامام علی (ع) روی گرداند و از دشمنان پر کینۀ او و خاندانش شد.
شمر هنگام دستگیری حُجر بن عَدی (از صحابه پیامبر(ص) و از یاران علی) در سال ۵۱، جزو کسانی بود که نزد زیاد بن ابیه به دروغ شهادت داد که حجر مرتد شده و شهر را به آشوب کشیده است.[۱۰] در حادثۀ کربلا نیز، او از قاتلان و مسببان شهادت امام حسین(ع) بود.
منبع : سایت ویکی شیعه
برترین مطالب وب امام ,الجوشن ,شهادت ,حسین ,واقعه ,سپاه ,امام حسین ,واقعه کربلا منبع
درباره این سایت